Η λύσσα έχει εξαλειφθεί από την Ελλάδα, εξακολουθεί όμως να υπάρχει
σε γειτονικές χώρες (ιδίως την Τουρκία) και στην κεντρική Ευρώπη. Να σημειωθεί
ότι η λύσσα
των άγριων θηλαστικών (αλεπούδες, τσακάλια) της κεντρικής Ευρώπης, μετακινείται κάθε χρόνο νοτιότερα κατά 20 χιλιόμετρα το χρόνο. Στη χώρα μας, το τελευταίο κρούσμα λύσσας στον άνθρωπο παρουσιάστηκε το 1975 και το τελευταίο κρούσμα λύσσας σε σκύλο το 1985.
των άγριων θηλαστικών (αλεπούδες, τσακάλια) της κεντρικής Ευρώπης, μετακινείται κάθε χρόνο νοτιότερα κατά 20 χιλιόμετρα το χρόνο. Στη χώρα μας, το τελευταίο κρούσμα λύσσας στον άνθρωπο παρουσιάστηκε το 1975 και το τελευταίο κρούσμα λύσσας σε σκύλο το 1985.
Από αυτά προκύπτει ότι δεν πρέπει με κανένα τρόπο να επαναπαυόμαστε,
σε ότι αφορά τη λύσσα, γιατί υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος εισόδου της αρρώστιας
στη χώρα μας από τις γειτονικές χώρες, κυρίως με τα άγρια θηλαστικά.
Συμπτώματα της λύσσας στο σκύλο:
Ο σκύλος, όταν μολυνθεί από λύσσα, αλλάζει συμπεριφορά, αποφεύγει τους ανθρώπους,
κρύβεται σε σκοτεινά μέρη, γαυγίζει χωρίς λόγο, ερεθίζεται εύκολα από το φως
και το θόρυβο, δεν τρώει και δαγκώνει αντικείμενα, όπως ξύλα, πέτρες, μέταλλα
και άλλα. Δεν μπορεί να σταθεί εύκολα στα πόδια του και η ουρά του συνήθως είναι
κρεμασμένη ανάμεσα στα σκέλη του.
Τα λυσσασμένα σκυλιά επιτίθενται συχνά και χωρίς λόγο και δαγκώνουν
ανθρώπους και άλλα ζώα, ακόμη και το ίδιο τους το αφεντικό. Επίσης, είναι πιθανόν
να χαθούν και να περιφέρονται σε μικρή απόσταση γύρω από το σπίτι τους, χωρίς
να μπορούν να γυρίσουν σ' αυτό.
Άλλες φορές, τα μάτια τους είναι κόκκινα και από το στόμα τους
τρέχουν σάλια, ενώ η όψη τους είναι πολύ άγρια.
Προφύλαξη: Συνιστάται ο προληπτικός
αντιλυσσικός εμβολιασμός όλων των σκύλων, ιδιαίτερα αυτών που περιφέρονται ελεύθερα,
όπως οι κυνηγετικοί και οι ποιμενικοί, ενώ επιβάλλεται ο εμβολιασμός στις παραμεθόριες
περιοχές και ιδίως σ' αυτές που συνορεύουν με την Τουρκία.
Σε περίπτωση που δαγκωθεί κάποιος άνθρωπος από σκύλο, από οποιονδήποτε
σκύλο, πρέπει άμεσα να απευθυνθεί στο πλησιέστερο κρατικό Νοσοκομείο ή Κέντρο
Υγείας και να εξακριβώσει τον ιδιοκτήτη του ζώου και να το αναφέρει στην πλησιέστερη
Κτηνιατρική Υπηρεσία ή στο Αστυνομικό Τμήμα. Το ζώο που δάγκωσε τίθεται υποχρεωτικά
σε κτηνιατρική παρακολούθηση για 15 ημέρες μήπως παρουσιάσει συμπτώματα ύποπτα
λύσσας.
΄Εχει διαπιστωθεί ότι ένα μολυσμένο από λύσσα ζώο μπορεί να μεταδώσει
τον ιό της λύσσας μια περίπου εβδομάδα προτού αρχίσουν τα πρώτα συμπτώματα της
αρρώστιας. Για περισσότερη ασφάλεια, ο χρόνος παρακολούθησης του ύποπτου ζώου
διπλασιάζεται και ορίζεται από τη νομοθεσία στις 15 ημέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου